Ավելի մեծերն ու փորձառուները կամավոր են դարձել և ընկերների հետ միասին հենց առաջին օրը գնացել են մասնակցելու հրդեհաշիջման աշխատանքներին: Նախաձեռնողն Ուրցաձորի բնակիչ անտառապահ Արայիկն է:
Կամավորների մեջ նաև կան մարդիկ, որոնք նույնիսկ ծանոթ չեն անվտանգության կանոններին: Արդյունքում՝ մեկը ձեռքն է վառել, մյուսը ոտքը:
Ուրցաձորի բնակիչներից շատերի համար հրդեհի օրը սգո օր է: Բացի գեղեցիկ ֆլորա և ֆաունայից, նրանք կորցրել են նաև իրենց ապրուստի միջոցը: Նրանք անտառից հաճախ բանջար էին հավաքում: Ոմանց հաջողվում էր շատ հավաքել և վաճառել այն շուկայում, մյուսները` տան ճաշի խնդիրն էի լուծում: Բայց կային նաև մարդիկ, որոնք չէին լսել հրդեհի մասին կամ իմացել էին հեռուստալուրերից:
Բնակիչներին ոչ մեկը չի տեղեկացրել, թե ինչ է կատարվում, ավելին՝ ոչ մեկը չի կազմակերպել կամավորների հավաքագրում, առավել ևս ոչ մեկը չի սովորեցրել անվտանգության կանոնները: Խոսրով գնացողներն արել են դա միայն իրենց ցանկությամբ: Գյուղապետարանից բացատրում են, որ համայնքի ղեկավարը այս օրերին եղել է անտառի շտաբում:
Հայաստանի գեղեցկության՝ երկրի յուրօրինակ արգելոցներից մեկի` Խոսրովի անտառի ամբողջական վերականգնումը 3 դարից ավելի կտևի:
