ԵՐԵՎԱՆ, 18 օգոստոսի — Sputnik. Տիմուր Սելիվանով. Մոսկվայի կենտրոն, տաք լավ եղանակ։ Լուսանկարիչը, ռեժիսորը և ես մետրոյի մոտ դիմավորում ենք "Ты супер! Танцы" մի խումբ մասնակիցների` ուղեկցորդների և խմբագրության աշխատակիցների ուղեկցությամբ։ Զբոսանքի եկել էր իննը մասնակից` Միլենան և Լեոն` Աբխազիայից, Դավիթը և Աստղիկը` Հայաստանից, Սևդան և Աբբաղուլուն` Ադրբեջանից, Մաշան` Բելառուսից, Այդանան և Նուրիզան` Ղրղզստանից։ Մեզ միանում է «Սպորտ FM»–ի հաղորդավար Էմմա Գադջիևնա։
Երեխաները հանգիստ դուրս են գալիս տեսախցիկների առաջ, ի տարբերություն իրենց հետևից քայլող ուղեկիցների, որոնք փոքր կաշկանդվում էին։ Մեր պրոդյուսեր Զարինան ժպիտով ավելացնում է. «Ծնողները և դաստիրակները վախենում էին իրար կորցնել մետրոյում, իսկ երեխանները վստահ քայլում էին նրանց կողքին։
Ինտերնացիոնալ խմբով մենք շարժվում ենք դեպի ԳՈՒՄ` պաղպաղակ գնելու։ Երեխաները թույլ չեն տալիս մոռանալ, թե ինչի համար են նրանք Մոսկվա եկել. նրանք քայլում են պարելով։
Մոսկվայի գլխավոր հանրախանութում քաղցր ընդմիջումից հետո, մեր խումբը դուրս է գալիս Կրեմլի դիմաց։ Շուրջբոլորը տրիբունաներ են և լուսավորման սարքեր, «Спасская башня» փառատոնի նախապատրաստական աշխատանքներն են ընթանում են։ Մենք շարժվում ենք հուշանվերների խանութների և Վասիլի Բլաժենու եկեղեցու մոտ տեղակայված արգելափակոցների ազատ ճանապարհով դեպի Մեծ Մոսկվարեցկի կամուրջ։
Կանգնում ենք Մոսկվա գետի մոտ։ Ինչպես վայել է զբոսաշրջիկներին, մեծ ու փոքր, լուսանկարվում են Քրիստոս փրկչի տաճարի ֆոնին, ստալինյան շենքերի և «Մոսկվա–սիթիի» մոտ։ Էմման պատմում է իր սպորտային անցյալի մասին և գոտեպնդում երեխաններին հաջողության հասնելու համար, իսկ մենք փոքրիկ հարցազրույցներ ենք վերցնում նրանցից։
Նույն ճանապարհով մենք վերադառնում ենք Կրեմլի մոտ, և մասնակիցները որոշում են զարմացնել քաղաքի բնակիչներին։ Փոքրիկ պարային ներկայացումները հիացնում են Չինաստանից ժամանած հյուրերին և ոստիկաններին։
Քաղաքի կենտրոնում ազատ զբոսանքից հետո մենք պիցցա ենք ուտում բաց տարածքում։ Սեղանների մոտ` փոքրիկ ֆլեշ մոբ. մասնակիցները տեսախցիկի առաջ մեջբերում են իրենց ավագ գործընկերոջ` Այսեդորա Դունկանի բառերը։ "Танцы — это жизнь"(«Պարը կյանք է») բառակապակցությունը հետաքրքիր է լսել տարբեր լեզուններով։
Արտակարգ իրավիճակների նախարարությունը վախեցնում է մեզ անձրևի ու ամպրոպի մասին հայտարարությամբ, այդ պատճառով ամբողջ օրը քայլում ենք Sputnik ֆիրմային անձրևանոցներով։ Հատուկ նախագծերի մեր ղեկավարը` Կատյան, կազմակերպում է պարային մրցույթ։ Անձրևանոցները դառնում են մրցանակներ։
Մասնակիցները սրճարանից քայլում են դեպի Կամերգերսկի նրբանցք։ Աբխազիայից ժամանած Լեոն բարձրացնում է ձեռքերը և սկսում պարել, նրան միանում է Դավիթը Հայաստանից։ Նրանց շուրջ խմբվում են մնացած մասնակիցները, որոնք ուրախ զրուցում են և ծափահարում են պարողներին։ Լեզգինկային փոխարինում է հիփ հոփն ու պարահանդեսային պարը։
Լեզվական և տարիքային սահմանափակումները, ամոթխածությունն ու բարդույթները վերանում են։ Երեխանները պարում են, իսկ մենք, վերջապես, սկսում ենք իսկականից ճանաչել նրանց։
Թատերական հրապարակում անսպասելիորեն հանդիպում ենք Անատոլի Վասսերմանին։ Հայտնի լրագրողը լուսանկարվում է երեխանների հետ և քաղաքավարի մերժում է տեսաուղերձով մրցույթին անդրադառնալու առաջարկը տեսախցիկի առաջ հեռուստամրցույթի համար։
Ես հրաժեշտ եմ տալիս երեխաններին մետրոյի Թատերական կայարանի մոտ։ Տղաները ուժեղ սեղմում են ձեռքս, աղջիկները ձեռքերով հրաժեշտ են տալիս։ Անցնում եմ ապակե դռները և լսում եմ "Ты супер!"։
Հետո գործընկերներս պատմում են, երեխաների պարային ռիթմիկ շարժումները շարունակվել են նաև մետրոյում։ Ուղևորների ծափահարությունների ներքո վագոնում ժողովրդական և ժամանակակից պարերի ներկայացում է կայացել։ Այդ երեխանները հստակ գիտեն թե ինչ են ուզում, նրանք վստահ են իրենց որոշման մեջ։
