Հայաստանի դեմոկրատական կուսակցության նախագահ Արամ Սարգսյանի դիտարկմամբ` ԵԱՏՄ–ի հետ մեր հարաբերությունները զարգանում են այնքանով, որքանով այդ կառույցը կարողանում է կարգավորել բոլորի հարաբերությունները, և այստեղ չկա առանձնահատկություն` Հայաստան–ԵԱՏՄ կամ Հայաստան–Բելառուս կամ Ղազախստան–Ղրղզստան, որովհետև կառույցը դեռ ժամանակի կարիք ունի, որ կայունանա և ի զորու լինի ընդհանրացնել բոլորի հետ կապված խնդիրները։
«Հայաստանի գլխավոր դերն այն է, որ լինի նախաձեռնող, ներկայացնի իր առաջարկները, թե ինչպիսին պետք է լինի ԵԱՏՄ–ն, որովհետև մեր աչքի առջև կա Եվրամիության ոչ այնքան հաջող օրինակը, որտեղ գնալով ավելի են բարդանում անդամ երկրների փոխհարաբերությունները, մյուս կողմից ունենք խորհրդային ժամանակաշրջանի փորձն ու հարաբերությունները, ուստի այժմ առավել ևս տնտեսական կապերն այն մակարդակի վրա չեն, որ կարողանանք ասել, թե բոլորը հավասար պայմաններում են, ունեն հավասար հնարավորություններ` իրացնելու իրենց ծրագրերը»,– Sputnik Արմենիայի հետ զրույցում ասաց նա։
Սարգսյանի կարծիքով`առայժմ միակ առավել դրական հանգամանքն այն է, որ ինտեգրացիայի մակարդակը գնալով բարձրանում է, ինչը շատ կարևոր է Հայաստանի համար ընդհանուր շուկա դուրս գալու և տեղում տնտեսական առավելությունները զարգացնելու առումով։
«Չեմ կարծում, որ ԵԱՏՄ–ում մեր նախաձեռնողականությունը բացահայտ է, քանզի պարզ երևում է, որ մենք դեռ չունենք համապատասխան փորձ, մեր կարողություններն էլ դեռ թույլ չեն տալիս, որպեսզի միանգամից անհրաժեշտ առաջարկություններ անենք, ըստ այդմ` ունենք ֆինանսական շուկայի, բանկային համակարգի, տնտեսական ապրանքների տեղափոխման ու իրացման, աշխատուժի օգտագործման հետ կապված խնդիրներ։ Այսինքն` ունենալով համապատասխան մտավոր ներուժ, կարող ենք հանդես գալ ավելի շատ առաջարկություններով»,– նշեց ՀԴԿ նախագահը։
Սարգսյանի գնահատմամբ` ծրագրերը ներկայացնելիս անհրաժեշտ է ցույց տալ դրանց իրականացման ուղիներն ու մեխանիզմները։ Ըստ նրա` Հայաստանը ԵԱՏՄ–ում դեռ այդ մակարդակի հանդես չի գալիս։
Անդրադառնալով այն խնդրին, որ Ռուսաստանը ԵԱՏՄ բոլոր երկրների առջև բացել է օդային սահմանը, բացառությամբ Հայաստանի, ՀԴԿ նախագահն ընդգծեց, որ պատճառներից գլխավորն այն է, որ Հայաստանն իր ձեռքով փակեց իր սահմանները` հայտարարելով չորսամսյա կարանտին, ինչը նշանակում է, որ մենք մեզ պատկերացնում ենք շատ ավելի վատ վիճակում, թեև ավելի վաղ կարանտին հայտարարելու անհրաժեշտություն կար։
Ըստ նրա`գուցե մեկ ամիս հետո կարանտինի կարիք չունենանք, սակայն կարանտինային դրության որոշումը բերեց անվստահության, մեր ցուցանիշներն ամենաբարձր են եղել այս ողջ ընթացքում, մենք չենք կարողացել համոզել գործընկերներին, որ հաղթահարել ենք համավարակով պայմանավորված դժվարությունները։ Բացի դրանից, անհրաժեշտ է, ըստ նրա, միշտ ունենալ վստահելի հարաբերություններ Ռուսաստանի հետ, ինչն էլ ցայսօր չեն ձևավորել գործող իշխանությունները։
