Մանասերյանը նշում է որ, Գյումրիում, մասնավորապես, բարձր տեխնոլոգիաների ոլորտում, ազատ տնտեսական գոտի ստեղծելու վերաբերյալ դեռևս 1998թ.-ին է ինքն է նախագիծ ներկայացրել։ Ծրագրի շուրջ կար բավական լուրջ շահագրգռվածություն մասնավոր հատվածի կողմից, սակայն այն չիրագործվեց։
«Ես հակված եմ լավատեսորեն նայել նոր ծրագրին։ Գյումրին այդ առումով հաջողեց`օդանավակայանը գործարկվեց, չնայած դժվարություններին և խնդիրներին, որ դեռ կան»,-ասել է Մանասերյանը։
Գյուրիի ազատ տնտեսական գոտին Մեղրիի ազատ տնտեսական գոտու հետ Մանասերյանը չի ցանկանում համեմատել։
Ըստ տնտեսագետի ՝ Մեղրու ազատ գոտում, բացի տնտեսականից կային նաև արտաքին քաղաքական բաղադրիչներ, որոնք արժեր մի քիչ ավելի խորը ուսումնասիրել՝ մինչ պաշտոնական բացումը։ Կար նաև որոշակի դանդաղկոտություն, ավելի շատ տուրք տվեցինք տպավորելու հայաստանաբնակներին և դրսին, որ այդպիսի գոտի ենք ստեղծել, բայց հաշվի չէինք առել բոլոր խնդիրները, որոնք կարող էին ծագել` ենթակառուցվածքների ձևավորում, հողատարածքների ձեռք բերում և այլն։
Տնտեսագետնը նաև նշում է, որ կառավարությունը բավարար ջանք և նախաձեռնողականություն չգործադրեց․հատնի էին տասնյակի հասնող ձեռնարկություններ, որոնք շահագրգռված էին այդտեղ ձեռնարկություններ բացել։ Ամենօրյա գործի պետք է վերածել Մեղրիում տնտեսական գոտին կյանքի կոչելու ծրագիրը։
Հիշեցնենք, որ Կառավարությունը հավանություն է տվել Գյումրիի օդանավակայանի հարևանությամբ ազատ տնտեսական գոտի ստեղծելու նախագծին։
Բիզնես նախագիծը հեղինակել է «Եվրասիական լոգիստիկ պարկ ազատ տնտեսական գոտի» ընկերությունը։
Էկոնոմիկայի նախարար Տիգրան Խաչատրյանը բացատրել է, որ այնպիսի ընկերությունները, որոնք հեռացված են մեր հարևան երկրներից, կարող են այստեղ ստեղծել իրենց պահեստները և ՌԴ–ում պատվերներ ունենալու դեպքում, առաքումները կատարել ոչ թե 2-3 օրվա ընթացքում, այլ 2-3 ժամում։
Ազատ տնտեսական գոտու ստեղծման համար կարևոր նշանակություն ունի Գյումրիի միջազգային օդանավակայանի առկայությունը, «Հյուսիս-հարավ» ճանապարհն ու երկաթուղին։
Նախագծով առաջիկա 10 տարում նախատեսվում է կառուցել 320 հա տարածքով ազատ տնտեսական գոտի, որտեղ աշխատանքով կապահովվի 13 հազար մարդ:
